سنگاپور
درباره کشور
صنعت گردشگری، یکی از منابع عمده درآمد سنگاپور است.
جاذبههای طبیعی فراوان، تنوع قومی، استفاده از زبان انگلیسی به عنوان یکی از زبانهای اصلی و شبکه حمل و نقل گسترده و کارآمد، از جمله دلایل محبوبیت این کشور در بین جهانگردان است.
تنها در سال ۲۰۱۷، ۱۷ میلیون گردشگر از سنگاپور دیدن کردند.
دولت برای گسترش این بخش، کازینوها را در سال ۲۰۰۵ قانونی اعلام کرد اما فقط دو مجوز برای مراکز مجتمع صادر کرد تا بتواند از پولشویی و اعتیاد جلوگیری کند.
سنگاپور خود را به عنوان قطب گردشگری پزشکی هم تبلیغ میکند و به این ترتیب توانسته سالانه حدود ۲۰۰ هزار خارجی را برای درمان به کشور جذب کند.
هدف سنگاپور جذب ۱ میلیون گردشگر پزشکی است تا بتواند از این راه ۳ میلیارد دلار درآمد سالانه داشته باشد. در سال ۲۰۱۵لونلی پلانت و نیویورک تایمز ، سنگاپور را به ترتیب به عنوان نخستین و ششمین مقصد جذاب گردشگری معرفی کردند.
از جمله مراکز مورد علاقه جهانگردان میتوان از محله اورچارد رود شامل مراکز خرید بزرگ، باغ وحش سنگاپور، باغ پرندگان جورونگ و جزیره گردشگریسنتوزا نام برد.
این جزیره دارای جاذبهها و فعالیتهای بسیاری برای کودکان و بزرگسالان است که از جمله شامل نمایش آتش بازی شبانه، پارک دلفینها، پارک پروانهها و سینمای چهاربعدی میشود.
از نقاط دیدنی سنگاپور هتلی به نام مارینا بی سندز است که به شکل یک کشتی بر روی ۳ ساختمان بلند ساخته شده و استخری دارد که انتهای آن این ذهنیت را تداعی میکند که شناگران در حال افتادن از ساختمان هستند. پارک تفریحی یونیور سال استودیو که نمایشها و وسایل بازی آن برپایه محصولات این استودیو طراحی شده، یکی دیگر از جاذبههای گردشگری سنگاپور است.
واردات، فروش و مصرف آدامس در سنگاپور ممنوع است .
هم چنین سیگار کشیدن در بسیاری قسمتهای سنگاپور ممنوع است و بهطور مرتب تعداد مکانهای شامل این ممنوعیت در حال افزایش میباشد.
بر اساس ردهبندی ۲۰۲۱ شاخص جهانی گذرنامه، گذرنامه سنگاپوری قویترین گذرنامه پس از ژاپن در سطح جهان معرفی شد. دارندگان گذرنامه سنگاپوری میتوانند بدون نیاز به گرفتن ویزا یا با گرفتن ویزا در مبادی ورودی به ۱۹۲ کشور سفر کنند.
سنگاپور یک قطب آموزشی نیز هست به طوری که تنها در سال ۲۰۰۶، بیش از ۸۰ هزار دانشجوی خارجی در آن تحصیل میکردند.۵۰۰۰ تن از این دانشجوها مالزیاییهایی هستند که روزانه از مرز رد میشوند تا به مدارس سنگاپوری برسند.
در سال ۲۰۰۹ از کل دانشجویان دانشگاههای سنگاپور، ۲۰٪ خارجی بودند که بیشترین حدی است که دولت اجازه دادهاست.
اکثریت این دانشجویان از کشورهای عضو آسهآن، چین و هند هستند.
